Wandelen in de eigen streek. We doen het allemaal. Als we op reis zijn zoeken we de mooiste tochten uit om te wandelen. In onze eigen streek doen we dit minder snel. Ik moet eerlijk zeggen, dat ook ik mijn vaste rondjes wandel.

Er is alleen zo veel moois te zien. In Nederland zijn er tal van wandelpaden. Van vooruitgezette routes tot knooppuntroutes, maar ook de zo bekende lange afstands wandelpaden.

Een van deze lange afstanden wandelpaden, start toevallig in de voor mij mooiste regio van Nederland, West Zeeuws-Vlaanderen. En om preciezer te zijn start het Grenslandpad in de mooie vestingstad Sluis.

Het Grenslandpad

Het Grensladpad loopt van Sluis, Zeeland, naar Thorne, Limburg. Een wandelafstand van in totaal 372 kilometer. Het Grenslandpad telt 21 etappes, waarbij er met de variaties nog eens 6 extra etappes mogelijk zijn.

Ik heb de eerste etappe van het Grenslandpad gewandeld. De eerste etappe start in de gezellige binnenstad van Sluis en eindigt in het historische Aardenburg. Wist je dat Aardenburg, de oudste stad van Zeeland is?

De eerste etappe is 16,5 kilometer lang. Dit kan iets afwijken, afhankelijk van waar je besluit te overnachten of terug te keren naar het startpunt.

Ik start de wandeling aan de Kaai in Sluis. Vanaf de Kaai sla ik rechtsaf het Jaagpad in, welke direct langs de Damse vaart loopt. De Damse Vaart verbindt Sluis met de Belgische stad Brugge. Langs de Damse vaart, wandel ik Sluis uit, onder door een prachtige bomenlaan. Dit zou je niet direct verwachten als je in een stad als Sluis bent. Dit laat maar weer zien hoe groen de omgeving hier is. Na 500 meter zien we al direct het prachtige weidse landschap dat om Sluis heen ligt.

Sluis uit wandelend kom ik zowel andere wandelaars, als fietsers tegen. Een populair stukje Zeeuws-Vlaanderen. Maar dat is ook niet zo gek, want het is prachtig wandelen langs de Damse Vaart onder de statige bomen. Met uitzicht over de omliggende polders rondom Sluis.

Ik wandel ongeveer 2,5 kilometer vanuit Sluis langs de Damse Vaart, tot dat ik bij een pontje aankom. Het pontje is een attractie op zich zelf, want deze mag je zelf bedienen. En mijn route gaat verder aan de andere kant van de Damse Vaart. Dus ik mag met het pontje oversteken. Even de arm spieren trainen dus.

Eenmaal aan de overkant aangekomen, staan de routes goed bewegwijzerd. Hier kruizen namelijk meerdere lange afstandswandelingen elkaar. De route staat overal goed gemarkeerd met rood-witte markeringen, wat standaard is bij lange afstandswandelingen.

Ik vervolg mijn wandeling door de Belgische polders, want zoals de naam het al zegt, loopt de route over de grens. Hierdoor loop je een gedeelte van de route in Nederland en een gedeelte van de route in België. Geen drielandenpunt, maar een tweelandenpunt. Bij de authentieke grenspalen, kan je even in twee landen tegelijk zijn. Met het ene been sta je in België en met het andere been sta je in Nederland. Even geen bereik, even helemaal er tussen uit.

Zodra ik wegloop van de Damse vaart richting Aardenburg kom ik niemand anders meer tegen. Even waan ik mijzelf alleen in deze prachtige grensstreek. Nederland en België gaan hier vloeiend in elkaar over.

Ik wandel langs graanvelden, langs prachtige bomenlanen en tussendoor de weilanden met koeien. Tijdens de wandeling kan ik in de verte diverse kerktorens zien liggen, zoals de kerktoren van Lapscheure, maar ook de kerktoren van Aardenburg zie ik al van een afstand liggen.

Ondanks dat het een lange afstandswandeling is loop je in alle rust. Geen stukken langs grote wegen. De wandeling combineert dan ook polderwegen, met onverharde paden en grindpaden. Het grootste gedeelte van de route loopt over grindpaden.

Onderweg stop ik bij een weiland om even te genieten van het uitzicht en de koeien die in de wei naast mij staan te grazen. Wat een stilte ervaar je hier. De perfecte plek om even een hapje te eten en wat te drinken.

Waarna ik mijn weg verder vervolg langs de weilanden en de graanvelden. Net voor het Zeeuws-Vlaamse dorpje Heille steken we de Belgisch-Nederlandse grens weer over. Ook hier staat weer een authentieke wit zwarte grenspaal, op een plek waar je dit niet zou verwachten. Gewoon midden in de polder, langs een grindpad. De grenspalen zijn in de streek goed bewaard gebleven, je vindt ze nog altijd op veel grensovergangen langs de Zeeuws-Vlaamse grens met België. Je herkent ze aan hun wit-zwarte kleuren. Wist je dat alle grenspalen ook een eigen nummer hebben? Nummer 1 staat in Vaals, Limburg, en de laatste grenspaal tussen Nederland en België, nummer 369 staat in Zeeuws Vlaanderen. Bij Heille passeren wij grenspaal nummer 354. 

Weer terug in Nederland wandel ik nog een stuk tussen de akkers door, tot ik weer op de polderwegen kom net voor Heille. Hier wandel je tussen de wilgen door, wat een prachtig gezicht deze tijd van het jaar, vol in het groen. De kronkelende wegen leiden mij verder richting Aardenburg, het eindpunt van deze schitterende wandeling.

Net voor Aardenburg, zijn er enkele horeca gelegenheden. Ik besluit om te stoppen voor een drankje bij de Schaapskooi. Met dit weer even de benen rust geven met zicht op de polders. Je zou het slechter kunnen treffen. Bij de Schaapskooi kan je ook terecht voor een heerlijke lunch. Na mijn drankje vervolg ik mijn weg door de polder richting de oudste stad van Zeeland, Aardenburg.

Ik wandel Aardenburg binnen door het Elderschansbos, wat een totale verassing. Zo veel groen had ik niet verwacht. Hierna vervolg ik mijn weg door een van de mooiste straten van Zeeland, de Herendreef. De huizen en de bomen, maken dit een idyllische straat.

Ik wandel door tot ik in het nog mooiere hart van Aardenburg kom, de Kaai, met de grootste attractie de Kaaipoort. Oftewel stadspoort van Aardenburg, die nog volledig in tact is. Wat is hij prachtig. Even waan je je terug in de tijd. Hier kan je goed zien dat Aardenburg een stad is met veel historie.

Het Grenslandpad gaat verder onder door de Kaaipoort. Aan de linkerkant na de Kaaipoort vind je een prachtige muurschildering, want als oudste stad van Zeeland, wil je natuurijk deze historie in beeld brengen. Wat een prachtig beeld.

Het laatste stukje van de wandeling voert mij over de Wallen van Aardenburg. Het is fijn om de laatste kilometers door het groen te wandelen. Ik eindig mijn wandeling net buiten Aardenburg bij restaurant In den Wijngaard. Nog even nagenietend van een drankje en deze prachtige eerste etappe van het Grenslandpad.

Praktische informatie

Het Grenslandpad start aan de Kaai in Sluis. Hier is voldoende parkeergelegenheid, mocht je met eigen vervoer tot aan hier komen. Let wel op dat in het centrum van Sluis het betaald parkeren is.

Vanuit Sluis volg je de rood-witte markeringen. De route staat goed aangegeven, maar ik had wel een geprinte route meegenomen. Je wandelt namelijk in de grensstreek, en het telefoonbereik is hierdoor niet altijd op zijn best. Daarmee dat ik hier nooit alleen op mijn telefoon vertrouw.

In Aardenburg zijn er tal van mogelijkheden om te overnachten, van mooie bed en breakfasts, tot een hotelovernachting.

Je kan er ook voor kiezen om met de bus vanuit Aardenburg terug te keren naar Sluis, mocht je enkel deze etappe wandelen. Aan de Kaaipoort in Aardenburg is een bushalte. Deze bushalte ligt precies op de route. Hier is een dagelijkse busverbinding.

Ik ben benieuwd of jij ook deze mooie etappe van het Grenslandpad gaat ontdekken.